De rust is weder gekeerd.

Het is 1ste Kerstdag en de rust is weder gekeerd in Huize de Jonge na een drukke december maand. Nadat de Sint vertrokken was volgde er 5 dagen later mijn eigen verjaardag. Ik ben namelijk medio de vorige eeuw ooit op de 10de ter wereld gekomen (bij ¨vrienden¨wel bekend, te Bovensmilde).
Daarna volgde er op de 12 december de Kerstmarkt en bezochten we de Wieler Zesdaagse in de Prins Bernhardhoeve te Zuidlaren op de 13de. De 15de met de familie + aanhang naar Ni-Hoa Stadsparkpaviljoen ter ere van onze verjaardagen en het op stapel staande 30 jarig huwelijk (Time fades away, zoals de Duitser meestal zegt).
Op de 18de de verjaardag van mijn aanstaande 30 jarige bruid, ondertussen ook van een goed bouwjaar is gebleken. De eerste Kerstdag is rustig verlopen, wat de 2de brengt (met de familie, bij Anna & Chiel) dat wachten we nog maar even af.

Super Prestige Cyclocross Gieten

Op uitnodiging van Geert Geerts, verzekeringsspecialist van onze ¨thuisbank¨ de Rabobank, bezochten wij afgelopen zondag 25 november, de veldrit te Gieten.
Deze 4de wedstrijd in een serie van 8 om het klassement van de ¨Nissan Super Prestige¨ vond plaats aan de Nijslootsweg.
De wereldtoppers gingen om 15.00 uur in de stromende regen van start op een doorweekt, modderig parcours. Als 1ste ging de Belg Niels Albert over de meet, gevolgd door veelvuldig winnaar en kampioen, Sven Nys en door de Nederlands Kampioen Lars Boom.
Voor en na de wedstrijden werden wij goed gesoigneerd, zodat wij weer snel konden recupereren (om er wat wielerjargon tegenaan te gooien). Met snert, stampot boerenkool, zuurkool en ¨wortels en siepels¨ aangevuld met rookworst, speklappies en gehaktballen kreeg de inwendige mens het ook nog even stevig te verduren.
Een geslaagde dag en onder het zingen van het welbekende ¨Rabo bedankt, Rabo, Rabo, Rabo bedankt¨ toogden wij ¨sten zat¨naar huis.

Daar is die weer

Ja daar ben ik weer, met het schaamrood om de kaken. Geen storing en toch niets van je laten horen. Is er dan helemaal niets gebeurd om aan de wereld te melden? Genoeg, maar druk met andere dingen of geen zin en naarmate de tijd verstreek werd het steeds moeilijker om weer te beginnen. Dus begin ik vandaag weer met goede moed en blik niet terug op de afgelopen maanden (waar wel het een en het ander plaats vond, maar ja, das wahr.)
De afgelopen weken ben ik o.a. ook met mijn eerste fotoboek bezig geweest.
Met als titel: ¨De mooiste kiekies van Jan¨Tuut¨de Jonge¨. Uit het archief de mooiste foto´s zoeken, een achtergrond en een indeling per pagina maken en van een een beetje tekst voorzien. Dit alles met behulp van de software van Snapfish, een onderdeel van HP. Na het uploaden kwam de Postbode mij 2 dagen later mijn eigen eerste boek overhandigen, en het resultaat mag er zijn al zeg ik ´t zelf ( en met mij vele anderen). Dus kom maar eens langs en laat je overtuigen.

De Poolcircel is weer rond.

Vanmorgen al voor 8 uur in de auto om de laatste etappe te rijden, Kiruna-Rovaniemi.
Een lange etappe van 330 km. over lange, eenzame wegen door de Zweeds/Finse natuur.
Grote bossen, uitgestrekte meren, snelstromende rivieren of lage begroeing met vennetjes enz. Vele Rendieren langs en op de weg en zelfs een Eland gespot.
Hiermee is de (Pool)circel weer rond, morgen nog even kijken in Rovaniemi, bij de Kerstman op de Poolcircel, de hele handel weer in de koffers zien te krijgen en de auto uitmesten en inleveren. En als alles goed gaat worden we morgen om 20.40 weer afgeleverd op Schiphol door de mensen van Finnair. Dit was Finland, goedenavond.

Noorwegen, au revouir

Vandaag verlaten we Noorwegen en gaan naar Kiruna in Zweden. Op tijd weg om na 5 km. de laatste oversteek per boot te maken, daar aangekomen duurt het nog een uur voordat de ferry er is. Dan staan er al 2 lange rijen vrachtauto´s van een circus klaar om ook overgezet te worden. Wij denken, dat wordt nog een uur extra wachten, maar gelukkig verkeerd gedacht( per slot, wij hebben vakantie en hoeven niet te denken) Wij passen net in die hoeken en gaten waar die vrachtauto´s te groot voor zijn. Dan door naar Narvik , een grote havenplaats waar ijzererts vanuit Kiruna, Zweden verscheept wordt omdat het in de winter een ijsvrije haven heeft. Daar niet getankt want dat kan later wel, b.v. bij de grens. Bij de grens geen tankstation maar wel 40 km. verderop en we kunnen nog wel 90 halen, maar Kiruna licht 150 km. verder op deze verlaten vlakte. Het tankstation 40 kilometer verder op had al geen diesel meer en alle andere klanten konden niet meer dan 20 liter benzine krijgen.
Velen probeerden te tanken, maar er kwam niets, dus kreeg ik het in Zweden, Spaans benauwd. Gelukkig bleek bij navraag dat het een pomp voor creditcards was, pffff, maar meer als 20 liter kwam er niet uit.

De eerste verregende dag

Nadat het dinsdagavond al stevig begon te waaien, begon de woensdag met de eerste echte regen, die bijna de hele dag, hetzij met korte droge tussenpozen, aanhield.
Na 30 km. een ferry van Svolvaer naar Skutvik die 2 uur duurde en waarmee we de Lofoten achter ons lieten. Dan nog ca 50 km. naar ons volgende hotel in Storford aan het Tysfjord, waar we om half 1 al op de kamer zaten. Tussen de buien nog even rondgekeken en gereden en veel in de relax houding gelegen. Had ik al niet veel te melden, moest er ook nog voor het internet betaald worden, nu daar ben ik toch teveel de Jonge voor en dan maar vandaag, lekker voor niks.
Bijgaand nog een foto van een mooie zonsondergang om de regen snel te vergeten.

Over de Lofoten

Vandaag een lange rit om een gedeelte van de toch nog wel grote Lofoten te ontdekken.
We zakken af in zuiderlijke richting, om op het uiterste puntje bij de plaats met de kortste naamsaanduiding " A " weer om te draaien. Het is vandaag weer mooi weer en via Leknes, een redelijke plaats met vele winkels en waar we wat mondvoorraad inslaan, gaan we naar Nussfjord. Deze oude vissersplaats is bekend van foto´s in tal van boeken en reisgidsen. In deze plaatsjes, waar het allemaal om de visserij draait, staan tal van vissershuisjes geheel of gedeeltelijk op palen in het water, ze worden robur genoemd en worden tegenwoordig veel als vakantiewoning verhuurd.
Tegen betaling van 30 NOK p.p.mochten we het plaatsje bekijken, de haven en wat oude gebouwen, het viel ons wat tegen. Na diverse stops om even om ons heen te kijken of om even een foto te schieten, kwamen we aan bij Reine, ook bekend van diverse plaatjes. Vanaf een hoger gelegen parkeerplaats een heel mooi overzicht van deze plaats (zie foto). Ook de plaats A was de moeite waard met hier nog een museum over het verwerken van de stokvis.Om 17.00 uur terug bij het hotel, waar de warme hap voor ons klaar stond. Omdat Menke niet van mosselsoep houdt, 2 voor mij. Dan iets van een mengeling van aardappelplakjes, ui en stokvis, idem 2 voor mij. Daarna een lekker kwarkdessert, maar hier moest ik aan die van mij zelf genoeg hebben. Later op de avond voor Menke toch nog maar een broodje knakworst gekocht

Naar de stokvis

De dag begon zo voor ons, daarom dit plaatje van de middernachtzon. Omdat de presentatie van gisteren over de walvissen niet door ging, mochten we die vanmorgen om 9.15 bijwonen. Daarna op weg naar Henningsvaer op de Lofoten, het weer is prima, zonnig en mooie luchten. Via de Ferry Melbu-Fiskebol komen we op de Lofoten aan, ons hotel staat, net als de oorspronkelijke vissershuisjes, op palen aan de rand van de haven. Deze keer geen buffet maar een heerlijk 3 gangen menu. Vissoep met stokvis, Kip en risotto met tomaten-pepersaus en 3 smaken zelfgemaakt ijs. Zo nu moet ik even gaan liggen. Bis morgen

Op zoek naar Moby Dick

De dichte mist die zaterdagmiddag ineens kwam opzetten en de verdere avond en nacht bleef hangen, was zondagmorgen verdwenen en daar voor in de plaats een stralende zon en bijna geen wind. Na het ontbijt een rondje over het eiland Andoya, langs witte zandstrandjes, vogelkliffen en over een weg, dat later een weggetje werd en nog weer later een karrespoor en daarna een oefenbaan voor 4 wiel aangedreven voertuigen.
Wij zijn niet voor 1 gat te vangen, alhoewel er wel honderden waren.
In de loop van de middag terug naar het hotel om de boel voortebereiden voor onze walvissafari, waar we ons om 16.45 moesten melden. Daar krijgen we eerst een uitgebreide rondleiding en diapresentatie, tevens een pilletje voor zeeziekte.
Al met al liep de vorige tocht zo uit, dat de hele presentatie niet doorging en we ons om 19.00 uur bij de boot moesten melden. Na ruim een uur varen bij rustig en zonnig weer, dan staat er op z´n oceaan toch nog wel een stevige kabbel, werd er vaart geminderd en naar walvissen uitgekeken. Tot 3 keer toe werd er een Potvis(man)gesignaleerd, die ±10 minuten aan de oppervlakte blijft om te ademen. Er snel naar toe en als hij na ca. 7 keer, met een geluid als of de piepers gaar zijn, genoeg zuurstof tot zich genomen heeft, trekt hij de rug krom en zwaait met z´n grote staart vin een ieder gedag. Dan klikken de fototoestellen en zoemen de camera´s en onder vele aah´s en ooh´s duikt hij naar een 800 meter diepte. Vanaf de oceaan naar het hotel gebeld dat wij door deze avonturen niet voor 23 uur terug zouden zijn voor de warme hap en zij iets kouds voor ons klaar zouden zetten zoals eerder afgesproken.
Na een terugtocht met een lekkere soepie, een broodje en de mooiste middernachtzon tot nu toe, kwamen we even na 24.00 uur in de haven aan. In het hotel stond een lekkere salade voor ons klaar.

In plaats van kaarten

*** Hilsen Fra Vesteralen *** Groeten van af de Vesteralen ***


*** *** *** *** *** *** * Jan en Menke* *** *** *** *** *** ***

En toen gingen we de mist in

Vandaag begint de dag stralend, de zon doet al vanaf een uur of 2 ´s nachts ontzettend z´n best en bijna geen wolkje aan de lucht. Na een stevig ontbijt vertrekken we vanuit Tromsö over de enorme brug naar het eiland Kvaloya om in Brensholmen de ferry naar Botnhamn te nemen. Daar aangekomen om ± 9.45 merken we dat de volgende boot pas om 11.45 gaat, dus dat wordt 2 uur wachten. Maar het is mooi weer en er staan overal bloemetjes en er vliegen overal bijtjes, dus met het hele foto-equipement op pad om een paar mooie plaatjes te schieten, resultaten volgen later. Na de mooie overtocht, tussen hoge bergtoppen en in de zon spiegelende fjorden, moeten we toch nog stevig doorrijden naar Gryllefjord om de volgende boot van 3 uur naar Andenes op de Vesteralen te halen. Een boot later gaat pas om 19.00 uur en de overtocht duurt 2 uur, dan wordt het toch wat laat voor onze hongerige magen. Nog steeds is het prachtig weer en er wordt verteld dat er kans is dat er walvissen en dolfijnen te zien zijn onderweg. Halverwege komen we in dichte mist en een frisse wind steekt op, daarbij een stevige kabbel en de eerste toeristen voelen zich al ongemakkelijk, later beginnen een paar de walvissen te voeren, maar die laten zich niet zien.
Aangekomen in Andenes blijft het de hele avond mistig en hebben we ons alvast opgegeven voor de walvissafari zondagavond om 19.00 uur op de boot en de tocht kan 3 tot 5 uur duren, het blijft toch licht. later meer........

De radiostilte voorbij.

Het is vrijdagmiddag kwart voor 5, en hè,hè eindelijk weer contact met de overzeese gebiedsdelen. In het hotel bij de Noordkaap waar wij 2 nachten verbleven was geen internet voor ons beschikbaar, het volgende hotel in Alta weer wel maar met een access-card lukte mij het niet "on-air" te komen. Nu zitten we in Tromsö en we zijn weer blij.Is er dan nog wat gebeurd dan, ja natuurlijk.Dinsdag naar Kamoyvaer voor 2 nachten, dit is op het eiland Mageroya waar ook de Noordkaap 24 km.verderop ligt.
Daar zijn we ´s-middags geweest en later op de avond nog een keer om het spectakel van de zakkende middernacht zon mee te maken. Het was echter te bewolkt,klaarlichte dag en erg koud. Woensdag zijn we ´s-morgens naar Gjesvaer gegaan, om met een boot een vogelsafari mee te maken. Bij de hoge rotseilanden in volle zee, tienduizenden zeevogels o.a. Papegaaiduikers, Alken, Aalscholvers en Jan van Genten. Heel spectaculair waren enkele tientallen Zeearenden. Later op de avond weer naar de Kaap, het leek nu wat beter. Aangekomen in dichte mist, leek het op niets uit te-draaien. Dan was het licht, dan weer donker of de zon kleurde de mist oranjerood, daar bij nog een zeer stevige bries en kou die dicht bij het vriespunt lag.
Genoeg voor een spookachtige vertoning.
Donderdag zuidwaarts richting Alta alwaar we de eeuwenoude rotstekeningen en het museum bezocht hebben.Tot nu toe is het weer nog steeds goed.
Vrijdag een lange rit naar Tromsö die begon met een miezerig regentje, later werd het schitterend weer. Om de route een beetje in te korten 2 x een mooie Ferry overtocht gemaakt. Weer redelijk op de hoogte, tot The Next Time, jullie aller Jan Tuut.

Van Finland naar Noorwegen.

Na een korte rust, ik liep om 00.30 nog buiten te fotograferen, we hebben hier nog geen donkere nacht gehad (de Middernachtzon)vertrokken we met een miezerig regentje richting Ivalo. Vervolgens naar Inari en over de grens naar Karasjok in Noorwegen.
Hier hebben wij een bezoek gebracht aan het Samenlandsenter (over het leven van de Sami ¨de Lappen¨. Rond de middag klaarde het weer op en tegen het einde kwamen we bij ons hotel in Lakselv aan.
Hier stond een lekker buffet klaar met o.a. garnalen,zalm en heel lekker ijs.
Groeten van Jan & Menke

Technische mededeling

Allereerst een mededeling van technische aard: Wilma, je mailtje heb ik wel ontvangen, maar ik kan geen mail versturen. Dus mensen mail gerust jonge.jan@hetnet.nl of via de weblog.

Over de Poolcircel

Na een stevig ontbijt weer richting Rovaniemi en dan naar boven. Na een aantal kilometers komen we aan bij de Poolcircel, waar een heel spectakel plaats vindt.
Hier is de woonplaats en het postkantoor van de Kerstman, met wie wij nog gesproken hebben en samen met op de foto zijn geweest. De foto's mochten we van hem kopen, vanaf € 23.00 , dus laat maar, zet hem zelf maar op de schoorsteenmantel. Als Kerstman kom je per slot van rekening ook niet iedere dag met Jan en Menke de Jonge op de foto.
En dan natuurlijk de Poolcircel die op de grond wordt aangegeven en waar je op kunt staan, over kunt springen, op kunt gaan liggen of op laten fotograferen. Verder vele souvenierwinkeltjes met heel veel troep en ook mooie dingen.
Vandaag ook 2, voor ons doen stevige, wandelingen door de bossen en de heide.
In de loop van de dag kwamen we ook al hier en daar los lopende rendieren tegen, later zat ik eral bijna bovenop en dan wel anders dan een rendierbok meestal pleegt te doen. Aangekomen bij ons hotel in Saariselkä liep er een hele kudde voor de kamerdeur langs. Onderweg nog een lekker gerookt visje langs de kant van de weg gekocht en in het hotel nog eens te goed gedaan aan een lekker stuk zalm.
Wordt vervolgt.

Op naar de Noordkaap

Vanmorgen om 4 uur vertrokken naar Schiphol, alwaar een Airbus van Finnair ons om 9 uur naar Rovaniemi in Finland ( ca. 2000 km.) zal brengen. Na een rustige vlucht op een hoogte van ca. 10668 meter en een snelheid van 811 km/uur, met mooie uitzichten en spierwitte wolken, landen we om 12.45 plaatselijke tijd en kunnen we onze huurauto afhalen bij Hertz, een zo goed als nieuwe Ford Fiësta , lime-groen en nog geen 1200 km op de teller.´s Avonds in Arctic Hotel Pohtimo in Sinettä al een klein rendier verorberd. later meer.

Moin, Moin.

Zondag, 3 juni, vroeg uit de veren voor een fietstocht naar Greetsiel (Ost-Friesland in Duitsland). Samen met zus Anna en zwager Chiel vertrokken Menke en ik, met bewolkt weer, even over 7 naar Delfzijl alwaar het M.S."Wappen von Borkum"van Rederij AG Ems ons een dik half uur later aan de andere kant van de Dollart afzette bij de aanlegsteiger van Knock.

Al groetend (Moin,Moin) fietsten we via o.a. Rysum, Campen, Groothusen, Manslagt en Pilsum naar het toeristische oude vissersplaatsje Greetsiel, de geboorteplaats van Ubbo Emmius, het beloofde mooie weer was intussen ook gearriveerd.

Hier wat rond gewandeld, winkeltjes bekeken en de haven bezocht, waar een Shantykoortje probeerde hun best te doen. Na ons versterkt te hebben met o.a. "Krabben mit ein Strammer Max", een dikke liter bier en een heerlijk ijsje, vingen we de terugreis aan via de kust naar de boot die ons om half 7 weer zou oppikken.

Na afloop lekker Chinees gegeten bij onze vriend Lonnie (Lekker hé ) in Haren.

Libelle

De foto's van deze libellen staan al een paar dagen op de blog, het bijbehorende verhaal nog steeds niet. Na herhaalde pogingen dan nu, steeds viel tijdens het schrijven de verbinding weg en zo ook de tekst. Dan is ook de aardigheid eraf om voor de zoveelste keer het zelfde te melden, dus ik hoop nu voor de laatste keer.

Zondag 20 mei, mooi weer en tal van libellen bij de vijver, gewapend met al mijn fotomateriaal en voorgenomen geduld, van plan om een paar mooie foto's te schieten.

Camera op statief, macrolens 105 mm erop en afstandsbediening in de hand en het vermoeide lichaam op de knieen. Tal van rode en blauwe libellen kwamen langs om zich gewillig te laten fotograveren. Nog even Photoshoppen en zie hier het resultaat, ik ben d'r zelf wel "bliede met"

Daar is´tie weer

Vandaag een heugelijke dag, weer een verslag via mijn gereanimeerde vertrouwde computer.

Na een harde schijf transplantatie kon ik hem maandagavond weer ophalen en Marcel bleek nog al het een en ander gered te hebben. Vanavond toch maar even een externe harde schijf aangeschaft, want er is toch wel genoeg de mist in gegaan.

Maar is er de afgelopen tijd wel wat gebeurd?? JA ZEKER !!

Minder mooie, mijn vader heeft een, gelukkig lichte, hersenbloeding gehad en is na een weekje ziekenhuis weer aan de beterende hand.
Maar gelukkig heel veel leuke en mooie dingen, een kleine opsomming:

Verjaardagsfeestjes van Fré (Braso do Brasil), Jans (Joint Venture) en Titie.
45 jarig huwelijk van onze buren Roel en Lammie ( met heerlijk buffet)
Bloemenmarkt, Moederdag, Koninginnedag.
Diverse vegaderingen van KSV, GPC en NNB.

Zo maar even een greep uit het gebeurde in de afgelopen periode, vast nog wel wat vergeten maar daar maak ik dan later wel melding van.
Tijdens het schrijven van dit stukje valt steeds de verbinding met Blogger weg, dus ik maak hier maar gauw een eind aan. Au Revoir.

Krijg nou wat

Wat overkwam mij nu weer op 2de Paasdag tijdens een wandeling in de omgeving van Gasteren ? Nadat ik de avond ervoor een nieuw spel had geleerd (Twaalven) en de nodige consumpties had genuttigd, geloofde ik mijn ogen niet. Want wie zaten daar op een bankje?

Menke en haar, maar mij onbekende, tweeling zus. Nu hoop ik maar dat ik jaren geleden de goede keuze heb gemaakt. Drank maakt meer kapot dan je lief is.

Even de "radiostilte" doorbreken

Daar ik had toegezegd om toch met enige regelmaat wat van mij te laten horen hierbij enige wetenswaardigheden van de afgelopen week. Deze begon op zondag 1 april met de opening van het grasbaanseizoen op het Evenemententerrein te Vries. Om 7 uur wederom naar de post aan de Oosterwaterweg alwaar met medewerkers van de VvV, de coureurs, medewerkers en bezoekers van de race's gecontroleerd werden op de geldige bescheiden. Na tot een uur of half 3 in de middag allerlei smoezen en leugens aangehoord te hebben om toch voor al voor niets of om met de auto bijna op de baan te staan, kon ikzelf ook nog iets van de strijd meemaken. Het weer was zeer aangenaam en heb menige mooi aktiefoto kunnen maken.

De daarop volgende week bestond verder uit voorbereidingen voor de Pasen en de stille hoop dat mijn computer weer tot leven zou komen. Diverse mailtjes naar Medion, met als antwoord doe dit of doe dat leiden tot niets, de PC dacht "doe zelf eens wat". In overleg met mijn technische achterban hebben wij nu besloten dat er maar een nieuwe harde schijf in moet en dan alles maar opnieuw installeren. "Het is nie aans". Er is gelukkig nog leven na een computer-crash en hopenlijk heb ik er weer wat van geleerd.

Jantje lacht, Jantje huilt.

Nadat ik dinsdagavond een nieuwe DVD-speler met harde schijf had aangeschaft en woensdags onze nieuwe salontafel was gearriveerd, heerste er bij ons een zeer tevreden gevoel, maar.......
Toen ik donderdagavond mijn prive computer starte was het met de feestvreugde snel gedaan.
Hij of Zij (waarschijnlijk Hij, want Hij is mijn beste kameraad) weigerde alle diensten.
Deskundige lieden denken daat de harde schijf kapot is en adviseerden mij contact met de leverancier (Medion) op te nemen. Zaterdagavond een mailtje naar hun servicedienst en maandagmorgen al bericht terug met enkele adviezen om de boel weer aan de pruttel te krijgen en om eventueel mijn bestanden te behouden. Met deze informatie weer naar de deskundigen en afwachten maar.
Ging me zondag ook nog een kip dood, waar heb ik dat nu toch aan verdiend?

Even tijd voor wat cultuur.

Naar aanleiding van onze fietstocht naar de "Lebbestoak" j.l. en ter ere van de uitgave van het boek "100 jaar Zeijerveld" even tijd voor wat cultuur. Van mijn buurvrouw Lammie (Lammers) kreeg ik een krantenknipsel met daarop een gedicht over de Lebbestoak geschreven door L. Braaksma. Na alle flauwekul nu een moment ter bezinning, Ahum.

De Lebbestoak

Op de grote wiede veenachtige heide,

dee vroeger de dörpen Nörg en Vries scheidde

leup 'n aole haalfblinde vrouw.

Jong 't was zo koald en de lucht was zo grauw.

Onder an de kim allennig

was de lucht zangen en glennig.

Amets tikkelde wat fiene hoagel

op heide en barken en elzen en goagel.

Stief onder d'aarm wat bedelwoar

en de tipdoek over 't grieze hoar,

strompelde d'oale Lebbe langs 't heidepad,

deur en deur koald en deur en deur nat.

Ze wol zo geern wat rusten, moar woar?

ze veulde zuch zo vrömd, zo roar.

Toe moar, even zitten an de kaant van 't pad,

al was 't ok wat vochtig, al was 't ok wat nat.

Zee zat, zee glee om en zunder pien, zunder strieden

wör d'oale Lebbe verlöst oet heur lieden.

*****

't Liek wör de aander dag vonnen,

deur Starke, de scheper van Nörg en zien honnen.

Noe wassen die Nörger markegenoten

niet riek, en heel zunig; 't kon heur begroten,

't kisten, 't begraoven, en eerst al dat hoalen.

"Wel deksel", zee 't volk, "Moe wij dat betoalen?"

Moar 't was moar een dag of wat zörg

veur 't volk oet Karspel van Nörg,

want: "Lebbe was vunnen", zo zee noe Jan Starke,

"Nog krek.... in de Vreezer marke".

De Vreezer boeren meuken gien bezwoar,

en begreuven de aole Lebbe moar.

Er stun veurdan as scheidingsboak

in 't veld en eeken "Lebbestoak".

En 't kostte de Nörgers, zo is mij verteld,

verscheiden bunder best heideveld.

*************

door L. Braaksma

Subleague ¨Bij Bob aan de Brink¨ weer van start.

Als vandaag, 18 maart, het nieuwe Formule 1 seizoen van start gaat in Australië, zal ook bij de deelnemers van de subleague ¨Bij Bob aan de Brink¨ weer de adrenaline sneller door de aderen gaan stromen. Dit onderdeel van F1 Teammanager van het Dagblad van het Noorden spelen we met 18 teams, inleg € 2.00 en de pot is voor de winnaar.

Teams bestaan uit 2 coureurs, chassis en motor en voorzien van indrukwekkende namen zoals o.a. : Manpower Dixie, Pikemaster, Marijn´s Candybar, Spieky Niekie en Jan Chicken Racing.

Gedurende het seizoen kan er na iedere wedstrijd gewisseld worden, dit hangt af van het beschikbare budget wat intussen is opgebouwd of overgebleven na winst of verlies.

Na afloop van deze race, bleek dat Christijan Albers, de Nederlandse vertegenwoordiger in de F1, voor de 2de keer op rij als eerste in het seizoen zijn auto in de stroobalen had geparkeerd.

Beter deed het de manager van het team ¨Jan Chicken Racing¨, bij velen bekend als Jan Tuut, hij ging met 160 punten en ook niet onbelangrijk, de pot van €36.00 aan de haal.

Na deze winst en een mooi verslag over deze weblog in het Dagblad van donderdag 15 maart was de koek nog niet op. Als Coach ¨Fleurop Jan¨ in het spel ¨Coach van het Jaar¨, ook van de krant, was Jan Tuut de beste, goed voor de pot van € 16.00. (hij die het kleine niet eert, is het grote niet weert). Ha-Ha-Ha-Ha.

Over en om het Dwingelderveld

Maandagmiddag 12-3, mooi weer, blauwe hemel en niet te veel wind, fietsen in de auto en op naar de parkeerplaats bij het Orientatie-centrum te Spier. Samen met Gerrie en Tamme (voor vrienden Bob) een route van bijna 30 Km. over en om het Dwingelderveld.

Langs Jeneverbessen (oude en jonge) via de Kraloërheide naar de eerste rustpauze bij de Radiosterrenwacht met mooi overzicht op de Dwingeloosche Heide. Daarna voorbij de ieder jaar groter wordende Davidsplassen en door de Anserdennen naar de tweede rustpauze voor de koffie, met op de achtergrond een concert van vele kikkers. Op naar het bezoekerscentrum bij Ruinen (gesloten) en de schaapskooi waar net een geboortegolf aan de gang bleek te zijn. Over de hei bij de Benderseberg, weer naar de Radiosterrenwacht om nog even in de zon te zitten. Nog even sanitaire stop bij het Informatie-centrum bij Lhee en over het fietspad langs het Lheebroekerzand weer naar de auto.

Afsluitend gegeten bij ¨Pacific Plaza¨ in Assen.

Voorjaarsklassieker ¨Om de Lebbepoal¨

Zondag, mooi weer, zon en een stevige bries. Er wordt besloten om te fietsen, koffie en een sinaasappel mee, tegen de wind in richting Zeyen.

Over de Oosterweg en Zuiderstraat naar Zeijerveld, langs de beroemde ¨Lebbepoal¨, waar in het verre verleden ene Mevr. Lebbe is vermoord en in de voormalige Gemeente Vries werd begraven.

Via Peest naar Norg, alwaar wij ons aan een bak patat vergrepen, Sonja Bakker was toch niet in de buurt. Oversteken en door het bos richting Bunnerveen, langs het Bongveen bij Donderen langs weer naar huis. 28 Km. gefietst, waarvan hele stukken tegen de wind in en dat voel je wel.

Even een overzicht van week 10

Na de gebruikelijke knobbelavond bij ¨¨Bob¨ op zondagavond begon de week met het gebruikelijke werk in de winkel op maandagmorgen.

´s Avonds ledenvergadering van de K.S.V. met de uitreiking van de competitieprijzen, zelf de 2de plaats behaald maar de eerste was voor Aaldert Bazuin. Zeer trots op de foto samen met Evert Jan Westerhof rechts op de foto.

Dinsdagavond naar de ledenvergadering van de 100 jarige G.P.C.(Groninger Pluimvee Club) alwaar een door mij meegenomen zieke kip van Teun besproken werd.

Dit dier liep bijna rechtop en trok daarbij haar vleugels op als of het een adelaar was die ieder moment een prooi kon bespringen. Op vragen of zij met een Pinguin of een Aalscholver was gekruist gaven geen duidelijkheid. Eind conclusie was dat het een zielig geval is, verdere oplossingen genoeg, maar Teun had wel verwacht dat ik haar mee terug nam.

Met de door mij ook meegenomen pluche haan die luid kakelend en zingend de aandacht trok kregen wij samen de lachers op de hand.

Na afloop thuis heeft Bart Wiechers mijn Internetverbinding gelukkig weer gerepareerd, zoals eerder al gemeld.

Woensdagavond heerlijke Tapas gegeten ter ere van de verjaardag van zwager Flip.

Donderdag maar zo een avond niets, dan maar als penningmeester van de K.S.V. met de nota´s

van de adverteerders in ons clubblad ¨Ons Contact¨aan de gang.

Vrijdag een hele drukke dag, naar de veiling, bruidsboeket, grafwerk, vele boeketten voor concerten in de Kerk, Blaasmuziek in Zeijen en voor de Modeshow in de History.

In de middag onze kraam opgebouwd ook in de History waar van 19.00 uur tot 23.00 uur de

¨Ladies Evening¨plaatsvond. Modeshows en stalletjes waar o.a. diverse waar te koop aan geboden werd, demonstratie´s plaatsvonden en lekkere hapjes en drankjes aangeboden werden.

Zaterdagmorgen alles van de avond ervoor weer opgeruimd en de week afgesloten bij Bob.

Eerst het mindere, later het mooie.

Deze zomer zal onze vakantie gaan naar de noordelijkste punt van het vasteland van Europa, de Noordkaap in Noorwegen.

We verheugen ons er nu al op, al duurt het nog wel even.

Het minst mooie van dit alles is dat we vandaag al de rekening gepresenteerd kregen, maar ja zij die willen genieten, moeten pijn lijden. Hier komen we ook wel weer overheen, een paar bosjes bloemen meer verkopen en genieten maar!!

We vliegen naar Rovaniemi in Finland waar een huurauto voor ons klaar zal staan. 650 Km. en 3 overnachtingen verder zullen we bij de Noordkaap aankomen. De reis gaat verder langs de kust van Noorwegen waar we via de eilandengroepen Vesteralen en Lofoten, door het noorden van Zweden 15 dagen later weer in Rovaniemi aankomen, alwaar de terugreis aanvangt. Zover is het gelukkig nog niet.

Maar eerst zal ik nu de nota betalen, anders blijft het bij een droom.

Weer in de lucht

Eindelijk weer in de lucht, na maanden zonder verbinding hebben gezeten eindelijk weer ¨ On Air¨. Dinsdag na afloop van de GPC bijeenkomst in Peizermade mijn internet-probleem neer gelegd bij Bart Wiechers en na werkelijk 1 druk op een bepaalde knop was alles weer OK.

Toen ik eenmaal achter mijn gebruikersnaam was gekomen, nazeker 8 maanden, een nieuw wachtwoord aangevraagd (want die was ik dus ook vergeten), blijkt de blog ook helemaal vernieuwd en veranderd.

Ik zou jullie dus over van alles op de hoogte houden, zoals belooft in mijn eerste ¨stukjes¨, maar daar is dus niets van terecht gekomen. Hierbij beloof ik beterschap, een jaar later.

Deze avond zijn we bij mijn zwager Flip op verjaardag visite geweest, hij is vandaag 51 jaren oud geworden en ter ere daarvan had mijn zus een heerlijke maaltijd uit haar pannen getoverd.

Bij thuiskomst dus hier direkt melding van maken, dat is dus de bedoeling van deze blog.

Intussen is het kwart voor 12 en moet er morgen weer op tijd uit, dus nu naar bed.