De dichte mist die zaterdagmiddag ineens kwam opzetten en de verdere avond en nacht bleef hangen, was zondagmorgen verdwenen en daar voor in de plaats een stralende zon en bijna geen wind. Na het ontbijt een rondje over het eiland Andoya, langs witte zandstrandjes, vogelkliffen en over een weg, dat later een weggetje werd en nog weer later een karrespoor en daarna een oefenbaan voor 4 wiel aangedreven voertuigen.
Wij zijn niet voor 1 gat te vangen, alhoewel er wel honderden waren.
In de loop van de middag terug naar het hotel om de boel voortebereiden voor onze walvissafari, waar we ons om 16.45 moesten melden. Daar krijgen we eerst een uitgebreide rondleiding en diapresentatie, tevens een pilletje voor zeeziekte.
Al met al liep de vorige tocht zo uit, dat de hele presentatie niet doorging en we ons om 19.00 uur bij de boot moesten melden. Na ruim een uur varen bij rustig en zonnig weer, dan staat er op z´n oceaan toch nog wel een stevige kabbel, werd er vaart geminderd en naar walvissen uitgekeken. Tot 3 keer toe werd er een Potvis(man)gesignaleerd, die ±10 minuten aan de oppervlakte blijft om te ademen. Er snel naar toe en als hij na ca. 7 keer, met een geluid als of de piepers gaar zijn, genoeg zuurstof tot zich genomen heeft, trekt hij de rug krom en zwaait met z´n grote staart vin een ieder gedag. Dan klikken de fototoestellen en zoemen de camera´s en onder vele aah´s en ooh´s duikt hij naar een 800 meter diepte. Vanaf de oceaan naar het hotel gebeld dat wij door deze avonturen niet voor 23 uur terug zouden zijn voor de warme hap en zij iets kouds voor ons klaar zouden zetten zoals eerder afgesproken.
Na een terugtocht met een lekkere soepie, een broodje en de mooiste middernachtzon tot nu toe, kwamen we even na 24.00 uur in de haven aan. In het hotel stond een lekkere salade voor ons klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten