De trein die niet ging.

Vanmorgen vertrokken richting Brimnes voor de eerste Ferry naar Bruravik over de Eidfjord, gelukkig geen wachttijd en 15 minuten later stonden we aan de overkant.
Via Ulvik, Voss en Vinje, een uitstapje op de route, naar Flam aan de Auerlandsfjord waar we van plan waren om met de beroemde bergtrein, de Flambanen, naar Myrdal te reizen. Deze trein start onder aan de fjord en stijgt over een lengte van 20 km. 865 meter, door tunnels, langs afgronden en watervallen. Een grote toeristische attractie waarzelfs grote cruise-schepen bij afmeren en tal van autobussen grote aantallen Amerikanen en Japanners uitspugen.
Toen wij aankwamen om ± 1 uur, lag net de "Werkendam" van de Holland Amerika Line tegen de kade.
Door de geweldige drukte was de trein die ruim om het uur vertrekt al tot en met half 6 volgeboekt, dus laat maar.
Terug naar onze route komen we via het bordje "Staafkerk" in Undredal, een heel klein plaatsje met (volgens Gini ? voorheen (Louis) Staal) het kleinste kerkje van Noorwegen (plaats voor 40 personen). Kom je elkaar in zo´n uithoek tegen.
Over de 986 hoge Vikafjell, naar Vik en Vangsnes waar we met de 2de Ferry van de dag naar Hella gaan aan de noordkant van de Sognefjord, nog 12 km. naar het Fjord Hotel in Leikanger. Tijdens ons, ook hier weer geweldige buffet, kiest de "Werkendam" weer het ruime sop.
En om met Pierre Janssen te spreken: Morgen is het zondag.

Nog even wat flauwekul.

Toen we vanavond de eetzaal binnenkwamen, herkende de ober van gisteren mij direkt.
"Goedenavond, Meneer de Jonge" vroeg hij "vanavond weer walvis?"
"Graag" zei ik "maar ik eet hem niet alleen op, het vult nogal en als je toch die kant opgaat, neem dan ook even een stuk eland voor me mee en haal het gewei er direct maar van af"

Trouwens er mag gemaild worden, jonge.jan@hetnet.nl
Ik kan jullie berichten wel lezen maar niet beantwoorden.

de Hardangervidda

Vandaag een trip met als verste punt Geilo, een beetje Oostenrijks-aandoend ski-dorp. De weg loopt langs de noordkant van de Hardangervidda, een Nationaalpark van enorme omvang en erg intrek bij wandelaars (gesloten voor auto´s)
Langs Kinsarvik, Brimnes (waar we morgen met de ferry de fjord oversteken) naar Eidfjord, hier bezochten we het Hardangervidda Natuurcentrum. Een mooie film op 5 verschillende schermen, vanuit een helikopter opgenomen, deed je geloven en voelen alsof je naast de piloot zat.
Toen naar de Voringsfoss (waterval) waar het water van grote hoogte naar beneden donderde. Vanaf grote hoogte keek je steil de diepte in, waardoor je niet het allerbeste uitzicht had, mede belemmerd door een miezerig buitje. Verder richting Geilo, een weg over een uitgestrekte, kale vlakte. Meertjes, vennetjes, stenen en hele lage begroeing waar toch wel van alles is te zien. Soms zie je overal opgestapelde stenen, hele bouwwerken, daarover zijn verschillende uitlegmogelijkheden: het zou de trollen gunstig stemmen of je zou later op die plaats weerkomen of het zou een wegmarkering zijn.
Op de terugweg hebben we hier in Noorwegen toch nog in een file gestaan, ook nog midden in een tunnel. Na enig wachten hoorden we dat onze veerboot van morgen de geest had gegeven en konden we, omdat bijna iedereen nu mee moest, de file passeren en na ± 260 km. de auto bij het hotel parkeren.
Omdat ik geen een de gek wil aansteken, het eten van vandaag zal wel weer net zoiets zijn als gisteren. Trouwens het ontbijt vanmorgen viel ook al niet uit de toon bij het diner van gisteren.

Ik word helderziende !

Waarom kent niemand in Noorwegen Sonja Bakker? Ze kwam niet aan!
Even een kort verslag van het verwachte buffet:
Wie mijn verhalen kent over de beroemde Scandinavische buffetten, die weet wel waar ik het dan over heb. Dit was vooral niet minder, nu ondersteund door een optreden van een harpiste.
Van alles kwam voorbij, o.a. garnalen, zalm, kreeft, krabbescharen noem maar op en principes zijn om vanaf te stappen: walvis. Vlees, groeten, pasta´s, soep, taart, ijs, kaas en overal 6-7 soorten van. Maar goed dat Noorwegen zo ver van de 3de Wereld af ligt.
Welterusten

Over bergen en door dalen.

Nadat we afscheid hadden genomen van de wel erg vriendelijke hoteleigenaren met de waarschuwing om toch vooral voorzichtig te zijn onderweg, ging de rit langs de noordkant van het Totakmeer. Erg rustig met heel af en toe een tegemoetkomende auto en pas na 45 km. kwam de eerste in mijn achteruitkijkspiegel opdoemen. Over de Haukelifjell, een hoogte met rotsen en bergtoppen met aan hun schaduwkant nog hier en daar sneeuw. Bij enkele nieuwere tunnels is er nog de mogelijkheid om de oude passen te berijden (niet voor campers en caravans). Smalle weggetjes die flink stijgen en dalen, hierbij de eventuele tegenliggers goed in de gaten houden met het oog op het passeren. Via Roldal met staafkerk en om de Roldaltunnel heen over de oude weg, de "Hordabrekkene" zoals boven naar Odda.
Onderweg de Latefossen, een grote dubbele waterval (165 m.) langs de doorgaande weg, waar veel bekijks was en het parkeren een zootje.
Bij Tyssedal via een smalle weg naar Skeggedal waar een soort (tandrad)treintje steil de berg wordt opgetrokken. Voor ons wel erg steil en bij de beslissing of we wel of niet omhoog moesten werden we geholpen door de regen die het zicht erg beperkte, nee dus.
Daarna naar Lofthus gelegen aan de Sorfjord waar we 2 nachten in het luxe Ullensvang Hotel zullen bivakkeren. Het vermoeden is op dit ogenblik dat we hier ons eerste grote buffet krijgen. Later op de avond hier van natuurlijk verslag

En dan nu de natuur in.

Goedemorgen, is dat wakker worden met zo´n uitzicht vanuit onze kamer!(bovenste foto)
Uitzicht goed, weer goed en vol met Knäkkebröd gaan we vandaag op reis voor een rit van (na later bleek) 175 km. hier in de omgeving. Over smalle weggetjes waarvan het lijkt alsof ze als een geasfalteerde loper zijn uitgerold door de overvloedige natuur. Meertjes, vennetjes, rotspartijen, bloemen, bomen en hier en daar een vakantiewoning of boerderij, dan weer op en dan weer neer.
We gaan via Flatdal, Sauland naar Tuddal, hier gaat een bergweg langs de Gaustatoppen (1883 m.) naar Rjukan (onderste foto). Ruige natuur met kale rotspartijen,mooie uitzichten maar ook uitgestrekte vlakten met heide en kabbelende beekjes die er geweest moeten zijn want zoiets leg je niet aan!
Niet te laat naar het hotel om nog even in de ontspanhouding te zitten c.q. liggen en om half 7 naar o.a. de spinaziesoep en roastbeef. Waren we gisteren de laatsten nu stonden we als eersten 3 kwartier later buiten met een 5 gangen menu in de borst.
Morgen meer.

Al die willen te kaperen varen .......

Na een stevig ontbijt met ei en spek, roggebrood en levertraan zijn wij klaar om op zee tegaan. Nog even rondgetoerd in de kop van Denemarken (o.a. Frederikshaven) waarna wij ons vervolgens om half 12 melden bij de poort van de Color Line terminal in Hirtshals. Tegen 1 uur kiezen wij met de Super Speed 2 het ruime sop en tegen 5 uur zetten wij weer voet op vaste wal. Dan nog bijna 200 km. naar het Austbo Hotel in Rauland alwaar de maaltijd wacht. Wij hadden wat moeilijkheden met de, volgens de vakantieXperts erg duidelijke route beschrijving. Voor het zelfde geld waren we nu in Oslo of Kristiansand geweest, maar alles kwam toch nog wel weer goed. Even na half 9 reden we de auto de parkeerplaats op naast het hotel en ze hadden gelukkig nog op ons gerekend. Morgen gaan we zelf een route uitstippelen en een beetje relaxen. Het was vandaag een zonnige dag en we lopen allebei met een mooie rooie knar rond. Tot Morgen

Een jaar voorbij, dus weer vakantie!

Zo daar zijn we weer, vanmorgen om 8.00 uur vertrokken richting Noorwegen. De eerste etappe gaat door Duitsland naar Hotel Comwell Rebild Bakker bij Skorping net onder Aalborg in Denemarken(aankomst om half 6). Toch nog een rit van ca.750 km. en dat was voor vandaag eigenlijk ver genoeg ( maar ja je wilt wat). Het weer was om te reizen wel lekker met af en toe wat sputters, later in de middag werd het steeds zonniger en warmer.
We zitten in een mooie hotelkamer met de terrasdeuren open en de pils in de koelkast en gaan ons voorbereiden op de warme hap. Morgen nog ongeveer 50 km. naar Hirtshals waar om ± 12.00 de boot vertrekt naar Larvik in Noorwegen.
Later op de avond nog even verslag van de maaltijd, dit was een buffet met wat de boer niet kent dat eet hij niet. Met o.a. Roget Nordjyske Okseinderlar, Braisseret Kalvesteg en Spraengt Oksebryst. Gelukkig zijn wij geen boer.
Na de koffie nog even rond gelopen en vlak naast het hotel ligt een bijzonder natuurgebied met bos en met heide begroeide heuvels Rebild Bakker.
Tot Morgen aan de andere kant van het Skagerak.