Welkom op mijn "Blog", ik ben Jan de Jonge in het dagelijkse leven was ik actief als bloemist in mijn eigen "Toko". Na 33 jaar hebben we daar een punt achter gezet en gaan nu anders van het leven genieten. Op deze "Blog" probeer ik met enige regelmaat het een en ander uit het leven van "Jan Tuut" te verwoorden, aan gevuld met wat leuke plaatjes.
woensdag, augustus 04, 2010
3 augustus, de Noorwegenkenner.
Hij begint op een Noorwegenkenner te lijken, een paar dagen geleden had ik voor deze dag een tocht gepland: Via Stryn naar Hellesylt, daar op de boot naar Geiranger, als het zicht goed is naar de 1500 m. hoge Dalsnibba en verder via Grotli. Over de oude bergweg Strynefjell langs het zomerski-gebied naar Videseter en Hjelle.
En wat lag bij aankomst in het hotel boven aan de stapel tips? Juist, deze route!
Met een bewolkte lucht vertrokken we naar Hellesylt om daar met de boot van 11.00 uur naar Geiranger te vertrekken. Tijdens een tocht van ruim een uur langs de beroemde watervallen Brudesloret (Bruidsluier), Sju Systre (Zeven zusters) en de Friarer (de Vrijer), nog verschillende reistips gegeven aan een jong Nederlands stel. Op een van de meest toeristische plaatsen van Noorwegen lagen 2 cruiseschepen van MSC (Opera en Orchestra) en de Aida Aura vooranker, later kwam daar nog de Nordlys van de Hurtigruten bij. Geiranger bestaat uit enkele hotels en tal van (Souvenir)winkels.
Van de kaartjesverkoper bij de Dalsnibba hoorden wij dat er boven weinig of niets te zien was en dan is het zonde van je 85 kronen (€ 11.00). Morgen komen we hier toch weer langs, dan zien we wel weer, later klaarde het weer helemaal op.
De Strynefjell, een oude bergweg, deels sintels, kronkelt over een met rotsblokken bezaaide en bergtoppen omzoomde vlakte. Zomers kan hier worden geskied, maar dit jaar ligt er aanzienlijk minder sneeuw en alles was gesloten. Een mooie afdaling via Videseter brengt ons na 155 km. weer in Hjelle.
Menke kreeg ´s avonds toch nog 2 x de slappe lach, ten eerste om de reactie van onze reisgenoten op de wel heel erg koude, zure, zoute, kruidige op tomatenpuree lijkende Gazpacho Andaluz (Spaanse koude tomatensoep). Ten tweede: er werd ons gevraagd om nog even te blijven, er kwam een volksdansgroepje van ±12 kinderen (9-11 jaar?) en dan was het wel leuk als er ook wat publiek was, echt iets voor mij dus.
Hierbij ging een jongetje zo enthousiast te keer, het hemd uit de broek, de tong uit de mond, 2 x zo snel draaiend als de rest en hij zwiepte de meisjes zo hard in het rond dat ze ternauwer nood op de been bleven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten