12 Augustus, Weer Thuus.

De laatste etappe Tossens - Vries is nog geen 170 Km. We starten om even voor 9 uur richting Varel en daar zakken we af naar Westerstede aan de Autobahn. Hier wordt al aan gegeven dat het nog maar 110 Km. naar Groningen is. Via Foxhol en Zuidlaren rijden we om kwart over 11 Vries binnen. Na bezoekjes aan Buren en Familie en het maaien van het gras, ligt de was om 18.00 al weer op de plank. Nog 2 dagen om wat aan te rommelen en dan is de vakantie van 2010 na ruim 4400 Km. weer achter de rug.
Ik zou zeggen: "Bedankt voor Uw aandacht en tot ziens, met vriendelijke groet, Jan Tuut"

11 Augustus Fedderwardersiel, here we are.

De dag begon met regen en het bleef de hele morgen miezerig, later kwam de zon en werd het prima weer. Een paar kilometer op weg en toen waren we er al “Ferderwardersiel”, een klein plaatsje met een haven waar nog ca. 10 actieve garnalenvissers hun boot hebben liggen, Het is 10.00 uur en eb, de 4 aanwezige kotters en de reddingsboot liggen op de bodem van de haven te wachtten op de naderende vloed. Een paar winkeltjes, een museum, een soort visafslag en 3 verkooppunten van vis, waar dus even een broodje “Nordseekrabben” genuttigd moet worden. Je had de keuze uit eigen “gepüllde” garnalen of die al 14 dagen op reis waren geweest naar Marokko.
Verder langs dijkweggetjes en plaatsjes die helemaal in het teken van de vakantie staan. Nog even in dubio gestaan om met de veerboot de Weser over te steken naar Bremerhaven maar daar hebben we maar van afgezien en door gereden naar Norderham aan deze zijde van de rivier. Ongeveer de zelfde weg terug en hier en daar bij de dijk en het water gekeken. In Fedderwardersiel was nu wat meer te doen, volop water en er waren een paar kotters bij gekomen.
Na een kleine rustpauze in het hotel, de auto herpakt en was het om 7 uur tijd voor een uitgebreide schotel bij Grieks Restaurant Kreta. Daarna nog even over de dijk, waar een lawaaierige DJ optrad, gekuierd en over de droog gevallen Jadebusen naar Wilhelmshaven aan de andere kant getuurd. Daar op een terras nog een kop koffie en dan is deze vakantiereis, na ± 1700 foto´s, bijna weer achter de rug.

10 Augustus Land in zicht.

Het lichaam had ´s-nachts zijn werk gedaan en was het, nadat we de brug over de Grote Belt (Store Baelt) waren gepasseerd, om 7.00 uur tijd voor een groots ontbijt.
Nadat de laatste kronen waren geïnvesteerd in een nieuwe pet en in een flesje “ruuke-ruuk”, de aankomst in Kiel vanaf het bovenste dek bewonderd.
Omdat we toch niet zover gaan vandaag, Tossens in Butjadingen 242 Km. kiezen we niet voor de Autobahn, maar gaan we via Rendsburg, Itzehoe naar Glückstadt ( bekend van de Matjesharing). Na een broodje haring, gaan we hier de Elbe over met de veerpont naar Wischhaven, maar dit dachten wij niet alleen. Dit is de enige oversteekplaats tussen Hamburg en Cuxhaven die ± 100 Km. uit elkaar liggen. Er stond een behoorlijke rij, maar er wordt met 4 veerboten gevaren en met de derde laveerden wij even later over de druk bevaren Elbe naar de andere kant. Richting Bremerhaven, door de Wesertunnel naar Norderham en hier links naar Tossens.
Op de Duitse NDR 3 wel eens wat gezien van Budjadingen ( het land Buuten de Jade ) en het vissersdorp Fedderwardersiel, maar verder…… en op de kaart is het maar een stip. Blijken het allemaal Zeestrandbaden en Kuuroorden te zijn met hotels, vakantiewoningen, campings en eetgelegenheden.
Vanavond hebben we lekker gegeten en voor weinig, dus daar willen we morgen meer van weten en gaan hier de boel eens even bekijken.

9 Augustus, Norge Adieu

Maandag, de dag dat we beginnen aan de grote oversteek en in Oslo afscheid nemen van Noorwegen. Nog even melding makend van het beste buffet en ontbijt van deze vakantie, hier in Hotel Klaekken, terwijl we de 10 eigenlijk al vergeven hadden aan het Ullenvangs Hotel in Lofthus.
Na een uurtje aangekomen in Oslo, ingecheckt bij de Color Line terminal waar de Color Fantasy om 10 uur was afgemeerd en de Noorwegen-gangers al aan het ontschepen waren. Voor 2 uur moeten de passagiers, de nieuwe vracht( auto´s, vrachtauto´s en trailers ), er in en de hele “kak” weer schoon, van nieuw beddengoed en nieuwe voorraden voorzien, om naar Kiel te vertrekken.
Tijdens het wachten aan de praat met de ook wachtende buurman, zo van:
“De vakantie ook weer voorbij?”
“Ja, we hebben hem een week eerder afgebroken.”
“O-ja?”
“Ja, we vinden het een vreselijk land!, je kunt er slecht kamperen en slecht wandelen.”
Ik begreep er toen niets van en nu ook nog niet, terwijl hij de natuur toch wel schitterend vond en het kostte hem ook nog een extra overtocht van ca. € 450.00 .
Bij het vertrek uit de Oslofjord langs tal van eilandjes, al dan niet bewoond, naar volle zee, waar de kustlijn vervaagt en er af en toe nog een passerende boot te zien valt.
Aan boord keek je de ogen uit, centraal in het schip een grote promenade met o.a. kleding, parfumerie, Tax Free en souvenirwinkels, een Tapasbar, Restaurants, Casino, Theater, Pub en Pizzeria. Verder aan boord een Zwemparadijs, Speelhal, kinderspeelplaats en zonneterras.
Zelf hebben we een 2 persoons-binnenhut met douche en WC, daar kunnen wij het wel een nacht in volhouden met de ogen dicht. Op advies hadden we al om 3 uur een tafel gereserveerd in het buffetrestaurant, waar we om 20.30 uur aan tafel konden. Dit was ook weer één van de buiten categorie en na een paar nummers van de optredende band in het theater, konden we net weer bij de hut komen om het vermoeide lichaam ter ruste te leggen. Dit lukte aardig door de heen en weer schuddende boot, veroorzaakt door de kabbel van de ´s-avonds aangewakkerde wind.

Aan alles komt een einde.

Terwijl ik bovenstaande titel van dit verhaal intyp/toets, doelend op het naderende einde van onze rondreis door Noorwegen, besef ik mij ook de laatste regels van gisteren. Ger, hebben we zeker ook vandaag de hele dag bij de "kop" gehad en zullen hem niet snel vergeten en na minuten lang naar het scherm hebbend gestaard, van wat zal ik er nu eens voor zinnigs eruit kramen, wel nu:
Op deze rustig begonnen zondag, ook wat betreft het verkeer, zakken wij zuidwaarts af. Als eerste komen wij de "Rittersprong" tegen, een kloof over een kolkende stroom, waarover volgends een legende een ridder met zijn geliefde sprong.
Onder de bomen zit zoveel IJslandsmos, dat het lijkt alsof het gesneeuwd heeft.
Verder richting Fagernes, over de Valdresflya een hoogvlakte langs de bergtoppen van het Jotunheimengebergte, met stenen, rotsen en veel ooh´s en aah´s maar net weer anders. Onderweg passeren we Beitostolen, een vooral wintersportplaats, waar volop werd gewerkt als voorbereiding op het nieuwe winterseizoen. In de loop van de dag werd het, naarmate we de grote mensenwereld weer bereikten, wel veel drukker op de weg. Na 280 Km. aankomst in het Klaekken hotel in de buurt van Honefoss, ca. 85 km. van Oslo, waar we morgen om 2 uur vertrekken met de MS Color Fantasy richting Kiel.
Op de boot gaat de laptop niet mee naar de hut en we blijven nog 2 nachten in Hotel "Hof van Oldenburg" in Tossens, bij het mij geliefde Fedderwardesiel alwaar volgens de brochure géén Internet is. Dus ook dit is voorlopig het einde.

Over de Peer Gynt Setervei

Om 8.45 vertrokken, de hoofdweg E6 mijdend, op weg naar Kvam om daar aan de Peer Gynt Setervei te beginnen. Een tolweg, sintels en gravel, dus onverhard of zo als ze het hier zeggen, een grussweg, die over de weidse vlakten langs de bergtoppen door slingert. Met lage begroeiing van o.a. dwergberken, mos en heidesoorten, dan weer met naaldbomen, beekjes en rotspartijen, loopt de weg langs de rand van het Rondane Nationale park. Hij is genoemd naar Peer Gynt, de hoofdfiguur uit een beroemd toneelstuk van Henrik Ibsen, later zou Edvard Grieg zich laten inspireren tot zijn gelijknamige suite´s. De weg eindigde voor ons in Vinstra, waar we nog even in het centrum hebben rondgekeken. Langs een snelstromende rivier met Raftcentra links en rechts, maar nergens aktie, terug naar het hotel. 170. Km. Vanuit Zweden (sms) en later van Anne (mail)hoorden we het bericht van Ger Vos, dat gaat je toch niet in de koude kleren zitten.
Tot Morgen.

Weer naar het zuiden.

Wij verwachtten voor vandaag niet zo´n spectaculaire trip, de eerste 60 Km. zijn de zelfde als de laatste van woensdag. Dus via tunnel, brug en Ferry terug naar Andelsnes en hier even rond gekeken. Hier stond alles in het teken van het Rauma Rockfestival dat hier vrijdag en zaterdag plaats vind. Dan gaan we verder door een lang dal dat we pas na ± 85 Km. weer verlaten. Maar bij Verma komen we eerst de "Killing Bru", een oude stenen spoorbrug tegen, waar een rivier/waterval met veel geweld onderdoor kolkt. Een hele tippel zo op neer naar het dal, dan merk je dat je geen 18 meer bent. Even verder weer een indrukwekkend stuk watergeweld de "Slettafossen" waar we met het zonnetje erbij heel wat foto´s maken.
Even voor Bjorli, bekend van de wintersport, komen we bij een (Museum?)met een voormalige houtzagerij, molens enz. allen werkend op waterkracht. Een enthousiaste oudere man vertelde in geuren en kleuren en in het Noors over de werking van deze werktuigen. Ook liet hij deze vernuftige apparaten werken d.m.v. een goed uitgedacht kanalen systeem, zodat ieder werktuig genoeg water(kracht) kreeg om zijn werking te doen. Onze Guided Tour (hoe zeg je dat toch op z´n Nederlands) bestond verder nog uit 1 Noor, die erg zijn best deed om alles in het Engels te vertalen. Het laatste stuk van het dal naar Vagamo ging over een tolweg, de Sladalsvegen. Deze bergweg slingerde zich over in allerlei groentinten gekleurde en glooiende bergtoppen, waar schapen en koeien los over de sintelweg kuieren. Na 191 Km. 2 nachten in het Vaga Hotel.

de Atlanterhavsvegen.

Vandaag gaan we naar het noordelijkste punt van onze vakantiereis en dat is tegen de middag pas bepaald, het werd Kristiansund (63,07 graden N.B.). Vanuit Molde, de rozenstad, vanwege de gunstige ligging tussen de bergen en de golfstroom gedijen die hier goed, vertrokken we voor, naar wij dachten niet al te lange tocht. Kleine plaatsjes, smalle weggetjes slingerend langs de kust brachten ons bij de Atlanterhavnvegen, een ca. 9 km. lange weg die van eilandje naar eilandje loopt, verbonden met tal van bruggen. Dit zou ook een van de grotere attracties van Noorwegen zijn, op 1 brug na was het niets bijzonders. Onderweg eruit om foto´s te schieten van Beenbreek, Orchideeën, Parnassia en andere bloemetjes en bijtjes. Rond gereden op het eiland Averoy en hier besloten we om niet deze weg terug te rijden maar om door de nieuwe toltunnel naar Kristansund te rijden. Door wederom een toltunnel en een grote brug terug naar Molde waar we nog even in de stad en in het naast ons hotel gelegen Akerstadion van Molde FK (Champions League 1999) hebben gekeken. Al met al toch over de 200 Km. gereden, morgen zakken we weer af naar Vagamo dat meer in het binnenland ligt.
Tot Morgen.

De Gouden Route

Vandaag naar het noorden ( 217 Km.), vanuit Hjelle na 3 tunnels, links af richting Geiranger. Hier komen we op de Gouden Route, die loopt van Grotli, via Geiranger naar Andalsnes.
Bij de Djupvasshytta de tolweg naar de Dalsnibba (1500 M.)op, het weer is prachtig en het uitzicht geweldig, je ziet de nieuwe cruiseschepen in de Geirangerfjord al liggen. Na de tolweg begint de afdaling naar Geiranger met 20 haarspeldbochten over een lengte ca. 16 Km.(hemelsbreed maar 5 Km.). Een mooi en bekend uitkijkpunt is Flydalsjuv met een overhangende rotspunt waar je spectaculaire foto´s kunt maken.
In de Geirangerfjord lagen de Costa Deliciosa en de Aida Luna al voor anker, later kwamen er nog een paar bij. Dan verder over de Orneveyen (Adelaarsweg) omhoog, met weer mooie uitzichten over de fjord, naar Eidsdal voor een overtocht van de Norddalsfjord naar Linge.
Hier gaan we richting Trollstigveien met onderweg nog de Gudbrandsbru, een waterval in een 5 meter brede kloof tussen 25 meter hoge rotswanden.
De Trollenweg gaat met 11 haarspeld-bochten langs een steile rotswand naar beneden, met onderweg nog de waterval Stigvossen met een totale val van 320 m. Bij de top is een uitzichts-platform dat boven de rotswand uitsteekt, niets voor mij, maar voor sommige waaghalzen is dit nog niet gek genoeg en staan op de meest gevaarlijke plaatsen te "maljannen". Na Andalsnes volgt Afarnes waar we zo de Ferry op kunnen rijden voor de overtocht naar Solsneset, nu nog over de Bolsoya-brug en onder het water door naar Molde. Hier 2 overnachtingen in het Rica Seilet Hotel, een groot modern hotel in de vorm van een zeilschip. We zitten op de 12de etage met uitzicht over het water met de binnenlopende en vertrekkende schepen en de schitterende bergtoppen aan de overkant in de avondzon.
Bij onze aankomst lag hier de Aida Aura en kwamen na elkaar de Trollfjord en de Richard With van de Hurtigruten even hun lading afzetten c.q oppikken.
Zo nu ben ik weer helemaal bij, bis morgen!

3 augustus, de Noorwegenkenner.

Hij begint op een Noorwegenkenner te lijken, een paar dagen geleden had ik voor deze dag een tocht gepland: Via Stryn naar Hellesylt, daar op de boot naar Geiranger, als het zicht goed is naar de 1500 m. hoge Dalsnibba en verder via Grotli. Over de oude bergweg Strynefjell langs het zomerski-gebied naar Videseter en Hjelle.
En wat lag bij aankomst in het hotel boven aan de stapel tips? Juist, deze route!
Met een bewolkte lucht vertrokken we naar Hellesylt om daar met de boot van 11.00 uur naar Geiranger te vertrekken. Tijdens een tocht van ruim een uur langs de beroemde watervallen Brudesloret (Bruidsluier), Sju Systre (Zeven zusters) en de Friarer (de Vrijer), nog verschillende reistips gegeven aan een jong Nederlands stel. Op een van de meest toeristische plaatsen van Noorwegen lagen 2 cruiseschepen van MSC (Opera en Orchestra) en de Aida Aura vooranker, later kwam daar nog de Nordlys van de Hurtigruten bij. Geiranger bestaat uit enkele hotels en tal van (Souvenir)winkels.
Van de kaartjesverkoper bij de Dalsnibba hoorden wij dat er boven weinig of niets te zien was en dan is het zonde van je 85 kronen (€ 11.00). Morgen komen we hier toch weer langs, dan zien we wel weer, later klaarde het weer helemaal op.
De Strynefjell, een oude bergweg, deels sintels, kronkelt over een met rotsblokken bezaaide en bergtoppen omzoomde vlakte. Zomers kan hier worden geskied, maar dit jaar ligt er aanzienlijk minder sneeuw en alles was gesloten. Een mooie afdaling via Videseter brengt ons na 155 km. weer in Hjelle.
Menke kreeg ´s avonds toch nog 2 x de slappe lach, ten eerste om de reactie van onze reisgenoten op de wel heel erg koude, zure, zoute, kruidige op tomatenpuree lijkende Gazpacho Andaluz (Spaanse koude tomatensoep). Ten tweede: er werd ons gevraagd om nog even te blijven, er kwam een volksdansgroepje van ±12 kinderen (9-11 jaar?) en dan was het wel leuk als er ook wat publiek was, echt iets voor mij dus.
Hierbij ging een jongetje zo enthousiast te keer, het hemd uit de broek, de tong uit de mond, 2 x zo snel draaiend als de rest en hij zwiepte de meisjes zo hard in het rond dat ze ternauwer nood op de been bleven.

2 augustus de Jostedalbreen.

Vandaag stond de reis voor een groot deel in het teken van het grootste gletsjerveld van het Europese vasteland, de Jostedalbreen en de vele gletsjertongen.
Via Sogndal en door de toltunnel naar Fjaerland, hier over smalle weggetjes naar de Supphella en Boya gletser. Onder de ijskap door naar Skei (overnachtingen in 1993), waar wij het bestaan wisten van een grote winkel met jaarrondverkoop van kerstartikelen, souvenirs en Noorse truien en vesten. De toeristen worden hier per bus vol afgezet (met dubbele betekenis)
Dan nog even op en neer in het na later bleek, 13 Km. lange, doodlopende Stardalen.
De weg gaat verder langs Byrkjelo, Utvik, Innvik, Olden (Briksdalgletser) naar Loen waar we via een tolweggetje, de Kjendalgletsjer bekeken. Door Stryn naar Hjella, voor 2 overnachtingen in het gelijknamige hotel. Het schijnt dat Koningin Wilhelmina hier regelmatig logeerde, de kamer naast ons draagt nog haar naam. Het is een hotel met een ouderwetse uitstraling, maar met gezellige ruimtes en zitjes. Op de kamer een hemelbed maar geen TV. Na de 3 gangen maaltijd heeft Noorwegen weer een rendier en een zeeduivel minder. Er stond vandaag 269 Km. op de teller.

Hallo, Hallo, heb ik contact?

Hallo beste mensen, na 2 dagen van radiostilte, door verbindingsproblemen in hotel Hjelle, duiken wij weer op in Molde.
Het verslag van de afgelopen drie dagen volgt zo snel mogelijk, maar eerst even een vakantiegroet voor hen die geen kaartje hebben gehad of (ook) niet zullen krijgen. Er is ook een mogelijk van, Foto opslaan, openen in fotoprogramma, printen, in naar je zelf geadresseerde enveloppe en op de post gooien, of 10 minuten naar het scherm kijken.
Wij roepen in koor: "Hilsen Fra Norge, Jan og Menke"

Zondag, een dag op grote hoogte.

Voor vandaag had ik een tocht op grote hoogte uitgezocht, n.l. over de hoogst gelegen autoweg van Noorwegen, de Sognefjellet. Deze weg loopt over een lengte van 110 k.m. van Gaupne naar Lom en is op het hoogste punt 1434 m. boven zeeniveau.
Het begin en einde van de route stijgt en daalt enorm met vele haarspeldbochten, van het grote middengedeelte verdwijnt de begroeing.
Hier vele meertjes, met mossen begroeide rotsblokken en stenen, de hoogste bergtoppen van Noorwegen (de Galdhoppig 2469 m.) en gletsjertongen. Het weer was wat regenachtig en dat beperkt het zicht vooral boven in. In Lom (hier scheen de zon) een ijsje gekocht en de staafkerk bekeken voordat we aan de terugtocht begonnen, in de hoop dat het zicht wat beter was geworden. Na 320 km. weer terug op de basis en omdat er maar een stuk of 12 Nederlanders in het hotel zijn, geen buffet vanavond. Wel is hier een bus vol mensen uit de Oekraïne, maar die waren met z´n allen aan het barbecuen en aan het zingen en dansen. Ik hoop maar dat er niet te veel drank in gaat, anders beleven we nog wat.
Nog even een leuke bijkomstigheid van financiële aard, ik heb de pot gewonnen bij het Formule 1 spel.